Najlepiej rokuje chory
Ujemną stroną zarówno operacyjnego usunięcia jądra miażdżystego, jak i che- monukleolizy jest bezpowrotne zniszczenie krążka międzykręgowego, a tym samym zmniejszenie wysokości jednostki ruchowej kręgosłupa. W wyniku zwężenia szpary międzytrzonowej dochodzi do poważnego zaburzenia biomechaniki i szkodliwego przeniesienia obciążeń na stawy międzywyrostkowe.
Najlepiej rokuje chory, u którego w wywiadzie stwierdza się rwę kulszową trwającą nie dłużej niż 3 miesiące, ale bez jednoczesnego bólu krzyża.
O tym, że znajdzie się w czasie zabiegu ucisk na korzeń nerwowy, pozwala domniemywać obecność 2 lub 3 czynników wymienionych niżej.
– 1. Wyraźne ubytki neurologiczne.
– 2. Dodatni objaw Lasegue’a.
– 3. Ubytki mielograficzne korespondujące z ubytkami neurologicznymi. Główną przyczyną niepowodzeń leczenia chirurgicznego u tych chorych, którzy byli właściwie dobrani i leczeni, są okołonerwowe zwłóknienia. Jest oczywiste, że u chorych, u których okołonerwowe zwłóknienia stanowią pierwotną patologię, zabiegi operacyjne nie przynoszą większego skutku. Neuroliza, bez względu na to, jak dokładnie i fachowo wykonana, nie daje dobrych długotrwałych wyników. Dlatego to jedyne rozwiązanie stanowi zapobieganie około- i wewnątrznerwowym zwłóknieniom (Holmes i Rothman).
Wyróżnia się trzy główne przyczyny zwłóknień okołonerwowych: 1) urazy mechaniczne (w tym mikrourazy) 2) krwiak nadtwardówkowy 3) stykanie się opony twardej z mięśniami szkieletowymi.
W celu ograniczenia do minium tych ujemnych czynników zabieg chirurgiczny musi być wykonany atraumatycznie i z przestrzeganiem bardzo dokładnej hemos- tazy. O wyniku zabiegu decyduje zręczność i technika operującego chirurga.
Dodaj komentarz